Trudno dociec, co skłoniło pierwszych ludzi do stworzenia dzieła sztuki i co tym dziełem było. Jest bardzo prawdopodobne, że bazą wszelkiej twórczości jest religia, kontaktująca człowieka z niematerialnym światem niedostępnym poznaniu naukowemu i uwalniająca go od strachu przed tajemnicą bytu. Jeśli jednak ten impuls, jakkolwiek bardzo złożony – da się jeszcze wytłumaczyć właśnie strachem i wolą zjednania sobie tajemnych mocy, to o wiele trudniejsza do wyjaśnienia jest skłonność człowieka do tworzenia rzeczy pozbawionych magicznych funkcji, ale po prostu pięknych. Być może prehistoryczny człowiek był przekonany, że tajemne moce znajdą upodobanie właśnie w rzeczach pięknych. Nawet jeśli tak było, to i tak nie wiadomo, jak powstało pojęcie piękna i jak ludzie odróżniają rzeczy piękne od nie-pięknych.
Prawdopodobnie pojęcie piękna powstało jako pochodna cenności, rzadkości, pracochłonności i wyjątkowości. Jeśli tajemne moce miały być skutecznie przebłagane, powinny dostać w darze to, co najtrudniejsze do zdobycia lub wytworzenia. Zapewne dlatego dzieło sztuki przez niemal całą historię kojarzyło się z wyjątkowym talentem i wymagało zdobywanego z wielkim mozołem warsztatu.
Te problemy są fascynujące ale trudne do rozstrzygnięcia, a ze względów praktycznych konieczne było wprowadzenie w historii sztuki jakiegoś porządku, który jest pochodną podziału historii cywilizacji. I mniej więcej w takim porządku gromadzimy zbiory naszego WORLDMUSEUM.
PIGUŁKI to krótkie omówienia najważniejszych epok i stylów.